Oriënterend gesprek met Canada

Geplaatst op

Tijdens de Wensouder-conferentie Men Having Babies in Brussel van afgelopen najaar hebben we klinieken en consultants gesproken. Na de conferentie hadden we besloten om voor de zekerheid te oriënteren op eventuele mogelijkheden in het buitenland. Een van de agency’s die ons aansprak was Babies Come True (BCT afgekort) uit Canada. Daarom hebben we contact opgenomen met BCT, voor een oriënterend gesprek over draagmoederschap.

Via een video-verbinding hebben we een afspraak met Oren Cohen van BCT. In een gesprek van een uur heeft hij ons meegenomen in wat de verschillende mogelijkheden zijn in Canada, de verschillen met de VS, en wat de kosten van de trajecten zijn.

In Canada is het juridisch zo geregeld dat er niet vanuit één organisatie alles gefaciliteerd mag worden. Bij een draagmoederschapstraject in Canada zijn klinieken en agentschappen van elkaar gescheiden. Dat houdt in dat je zelf op pad moet naar de agentschappen en klinieken. Ook is een draagmoeder bijna nooit biologisch verwant aan het kind. Dat houdt in dat er een eicel donor en een draagmoeder in het traject zitten. Een consultant, zoals BCT, kan je in dit traject begeleiden helpen. Voor ons was dit na Brussel nog niet helemaal duidelijk en het was fijn dat dit nu een keer één op één werd uitgelegd. Oren vertelde dat je in Canada wel met 5 partijen te maken hebt, welke we hieronder kort beschrijven:

  1. Agency’s zoals BCT die samenwerken met vruchtbaarheidsklinieken
    We hoorden dat BCT nauw samenwerkt met vruchtbaarheidsklinieken. Degene waar zij het meest mee samenwerken is de kliniek Victory Reproductive Care (VRC); het startpunt van een draagmoederschap traject. BCT is dan verantwoordelijk voor de administratieve zaken, oriënterende gesprekken en tijd management. VRC is verantwoordelijk voor alle medische zaken voor de eiceldonor en de draagmoeder, het creëren van embryo’s, chromosoom checks en genetische screenings. Dit is dus ook duidelijk gescheiden.
  2. Eiceldonor en het agentschap
    Om een eiceldonor te vinden zijn er agentschappen. Zij beheren een database van eiceldonoren waarin je kunt zoeken naar een match. Ook zij moeten in Canada los staan van de rest.
  3. Juristen
    Voor een draagmoederschap traject heb je voor alle partijen (eiceldonor, draagmoeder en zelf) een advocaat nodig die de gehele juridische zaken begeleidt. We wisten al wel dat iedere partij onafhankelijk een advocaat nodig had, omdat je anders mogelijk belangenverstrengeling kan krijgen, .
  4. Draagmoeder en het agentschap
    Net zoals het agentschap voor eicel donoren is dat ook bij draagmoeders geregeld. Er zijn databanken. In Canada is het zo dat je als wensouders jezelf in de databank zet en dat de draagmoeder jou selecteert. Wij vinden het wel een mooi idee dat de draagmoeder mag selecteren, zo weet je eigenlijk veel zekerder dat er sprake is van een vrije overwogen keuze.
  5. Verzekering
    Anders dan in de VS zijn Canadese inwoners vaak goed verzekerd. Ze kennen net zoals in Nederland een goed zorgsysteem dat net als hier gereguleerd is. Dat houdt in dat eventuele gezondheidsrisico’s veelal gedekt worden door de basisverzekering. Desalniettemin is een aanvullende verzekering nodig om vele andere risico’s in te dekken. Je hoopt natuurlijk dat je deze verzekeringen nooit nodig hebt, maar je kunt ook niet zonder.

Zoals hierboven opgesomd is het een enorm traject met enorm veel partijen. Zeker wanneer je op afstand moet zoeken naar alle matches van eiceldonor tot draagmoeder, verzekering tot advocaten. Zelf blijven we het nog wel eens gek vinden dat er dan zo veel kosten bij komen kijken. Toch besef je je wel dat wanneer al deze partijen nodig zijn, dat dat niet voor niets kan.

Ondanks dat we een heel prettig gesprek hebben gehad met BCT is het niet waar we gelijk voor willen gaan. Immers vinden we dat het kind recht heeft om de moeder te leren kennen en ook hier contact mee te hebben, in welke vorm dan ook. Ook wanneer het kind opgroeit en bijvoorbeeld het zwemdiploma behaalt vinden dat het belangrijk is dat de moeder de mogelijkheid moet hebben om te komen kijken. Iets wat we stiekem wel hopen dat dat gaat gebeuren. Dat is binnen Nederland of België natuurlijk een stuk makkelijker dan wanneer je de oceaan over moet moet vliegen. Vandaar dat we het traject in Canada dan ook zien als een optie, maar zeker niet onze eerste voorkeur heeft.